Εντυπώσεις απο "2ο NHAC TrackDay 18/11/2007".Φωτογραφίες και Videos.

Λοιπόν, έχω βίντεο που περιλαμβάνει και τους 5 μας. Μόλις βγάλω μια άκρη πως να το περάσω από την κάμερα στον υπολογιστή, θα το ανεβάσω να το δείτε.

Και πάνω που θα το έλεγα...Για videos και photos...!!!

Βάλτε ρε παιδιά τίποτα....!!!

αντε να σας καμαρωσουμε!!!!!!!!!

μπραβο παιδια και απο μενα!Ηθελα ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να ερθω αλλα καποια τεχνικα προβληματα οπως θα μαθατε οσοι ησασταν εκει με κρατησαν κολλυμενο στην Αλεξανδρουπολη!ειμαι σιγουρος οτι για δευτερη φορα το Club μας οπως και η παρεα μας ηταν αξια σεβασμου απο πολυ καλυτερα αυτοκινιτα!
Στο επομενο ειμαι μεσα και εγω!(αρκει να εχουν ερθει τα πραγματα με την ζημια μου ετσι οπως ευχομαι)χιχι
περιμενουμε φωτο μαγκες!
και παλι ΜΠΡΑΒΟ

Καταρχάς να πω ότι χάρηκα πολύ που επιτέλους γνώρισα από κοντά το Σωτήρη, και που είδα μετά από καιρό το Νίκο...

Στα της πίστας τώραααα...

Ο Πέτρος, ως μέγας δάσκαλος, μας έδινε τα φώτα του συνεχώς, για σωστές γραμμές, πατήματα-αφήματα κλπ... Οι χρόνοι του εξάλλου αποδεικνύουν το πόσο "χεράς" είναι...

Ο Παντελής στην πρώτη του επαφή με την πίστα(και με το αυτοκίνητο του σε συνθήκες πίεσης) μας άφησε όλους με ανοιχτό το στόμα με τους χρόνους που έγραφε...

Ο Νίκος κι αυτός πρώτη φορά στην πίστα, υπό την καθοδήγηση του Πέτρου και του Γιάννη(δεν είναι από το δικό μας club, αλλά είναι μέγας κάφτης στις Σέρρες, χεχε) συνεχώς έριχνε τον χρόνο του με αποτέλεσμα να γυρίζει κι αυτός στους χρόνους του Πέτρου...

Ο Verone έδινε διαρκώς ρεσιτάλ, εντός και εκτός πίστας. Όλος ο κόσμος έμεινε με τις ικανότητές του. Αποτέλεσμα να βγάλει λινά από τα λάστιχά του όπως όφειλε σαν ο ένας και μοναδικός Verone...

Επειδή για τον Μπάμπη και τον Παντελή οι θέσεις βρέθηκαν την τελευταία στιγμή, δεν ήταν δυνατόν να τρέξουμε όλοι στο ίδιο group. Μικρό το κακό βέβαια, το θέμα είναι ότι κατάφεραν να συμμετέχουν.

Το ευχαριστηθήκαμε όλοι πάρα πολύ, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει κανείς για να ευχαριστηθεί το αμάξι του. Και μιας που έμαθα ότι και του Νίκου το αμάξι τελικά δεν έπαθε τίποτα, όλα τέλεια...

Από την πλευρά μου να σας ευχαριστήσω όλους για την άψογη συμπεριφορά σας κατά τη διάρκεια του event, και για το ότι κρατήσατε την σημαία του stiloclub ψηλά με τους χρόνους σας. Εγώ δυστυχώς προδώθηκα νωρίς από τα λάστιχά μου, τα οποία ήταν τελείως κούτσουρα. Έβαλα μυαλό όμως, την επόμενη φορά θα είμαι με φρέσκα 17άρια...

PS. Μήπως να κανονίζαμε από τώρα το επόμενο stiloclub trackday? Εγώ είμαι μέσα από τώρα, αρκεί μόνο να είμαι Ελλάδα... Έτσι κι αλλιώς λέω να κάνω μια επίσκεψη στις Σέρρες μέσα στον επόμενο μήνα...

Για τους χρόνους....

Στα 1200 και 1400 είναι εμφανής η έλλειψη ροπής που χρειάζεσαι μέσα στην πίστα.....και ο Μπάμπης και Άρης πήγαιναν μια χαρά με κάποια λαθάκια που όλοι κάνουμε μόνο που έχουν να κάνουν με τον ενθουσιασμό (βλ μπάμπης), και έλλειψη εμπιστοσύνης στα λάστιχα (βλ. Άρης)

Να πώ ότι ο Νίκος κινούταν πάρα πολύ γρήγορα (πάνω του μέσου όρου για πρώτη φορά), ενώ για τον Παντελή μπορώ να πω πιο πολλά πράγματα γιατί τον είδα από μέσα..Έχει δυνατότητες για μεγάλα πράγματα μέσα στην πίστα αφού και αίσθησση του φρένου έχει και γρήγορα χέρια, απλά κάποια πράγματα όσον αφορά την οδήγηση και ειδικά οι γραμμές σε πίστα έρχονται σιγά σιγά...

Να δείτε που από αυτή την διαδικασία οι μοναδικοί κερδισμένοι είμαστε εμείς καθότι πρώτα βελτιώνουμε εαυτούς και μετά τα αυτοκίνητά μας....

Τώρα για εμένα, την Κυριακή δοκίμασα επιτυχημένα μύτη-τακούνι

Σϊγουρα εμείς είμαστε αυτοί που θέλουν βελτίωση στην πίστα και όχι τα αυτοκίνητά μας.

Ναι, τα λάστιχά μου ήταν χάλια, αλλά τον καλύτερό μου χρόνο τον έκανα στον τελευταίο γύρο(όπου τα λάστιχα είχαν τη μεγαλύτερη δυνατή φθορά, με 2ο άτομο μέσα και χωρίς πολλή όρεξη για χρόνο). Ο χρόνος βγήκε απλά και μόνο επειδή κατάφερα να μπω σε μια στροφή (στην Κ1 συγκεκριμένα) με τη σωστή γραμμή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μαζέψω πολύ περισσότεα χιλιόμετρα μέχρι την Κ5. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι η πίστα πρωτίστως έχει να κάνει με τον οδηγό, και μετά με το αυτοκίνητο. Αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης. Δεν είναι ανάγκη να γράψεις 1:30 με στον πρώτο σου γύρο και μετά να γυρίζεις συνέχεια 1:30. Το καλύτερο είναι να ξεκινήσεις στο 2:30 και να αρχίσεις σιγά-σιγά να πέφτεις. Να βλέπεις ότι η πιο απλή σου κίνηση πυροδοτεί μια σειρά από αντιδράσεις που μπορεί να σου προσφέρουν πολύτιμα δεκατάκια. Αυτό είναι το συναρπαστικό, να τρώγεσαι με τα ρούχα σου για κάθε μια στροφή, και να πετάς από χαρά κάθε φορά που ο χρόνος πέφτει άλλο λίγο.

Και μιας που το έφερε η κουβέντα: αυτή τη γ@μ#(&$(* την Κ13 με πόσα χιλιόμετρα την παίρνατε ρε παιδιά? Εμένα πάνω από 115 δεν κρατούσε με την καμία, ένιωθα τα μούτρα να φεύγουν προς τα παρτέρια, και δώστου άφημα και να τα χαμένα δέκατα. Θυμάμαι στο προηγούμενο trackday πρέπει να την έπαιρνες με 130-135 Πέτρο.

Την Κ13 ο Πέτρος την έπαιρνε χαλαρά... Δηλαδή με όσα είχε μαζεμένα από πριν και τέρμα γκάζι!!!!!

Στο προηγούμενο την έπαιρνα με ένα "άσε πάτα" στην είσοδο...

Σε αυτό στρίβω χωρίς "άσε" με τρίτη στις 6500rpm....Περίπου 135-140 κοντέρ στην είσοδο...δεν βλέπω πόσα έχει στην διάρκεια....

@ s6_sot :Μια χαρά τα πας, αν άρχισες να μαθαίνεις τα ονόματα των στροφών, σε βλέπω κι εσένα σύντομα πιστόβιο :)

@face : είσοδο 6500, έξοδο κόφτη λογικά, οπότε 145+.

Μια τηλεμετρία θα μας βοηθούσε αρκετά πιστεύω...