Εντυπώσεις απο "2ο NHAC TrackDay 18/11/2007".Φωτογραφίες και Videos.

[Arf]

Σϊγουρα εμείς είμαστε αυτοί που θέλουν βελτίωση στην πίστα και όχι τα αυτοκίνητά μας.

Ναι, τα λάστιχά μου ήταν χάλια, αλλά τον καλύτερό μου χρόνο τον έκανα στον τελευταίο γύρο(όπου τα λάστιχα είχαν τη μεγαλύτερη δυνατή φθορά, με 2ο άτομο μέσα και χωρίς πολλή όρεξη για χρόνο). Ο χρόνος βγήκε απλά και μόνο επειδή κατάφερα να μπω σε μια στροφή (στην Κ1 συγκεκριμένα) με τη σωστή γραμμή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μαζέψω πολύ περισσότεα χιλιόμετρα μέχρι την Κ5. Αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι η πίστα πρωτίστως έχει να κάνει με τον οδηγό, και μετά με το αυτοκίνητο. Αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης. Δεν είναι ανάγκη να γράψεις 1:30 με στον πρώτο σου γύρο και μετά να γυρίζεις συνέχεια 1:30. Το καλύτερο είναι να ξεκινήσεις στο 2:30 και να αρχίσεις σιγά-σιγά να πέφτεις. Να βλέπεις ότι η πιο απλή σου κίνηση πυροδοτεί μια σειρά από αντιδράσεις που μπορεί να σου προσφέρουν πολύτιμα δεκατάκια. Αυτό είναι το συναρπαστικό, να τρώγεσαι με τα ρούχα σου για κάθε μια στροφή, και να πετάς από χαρά κάθε φορά που ο χρόνος πέφτει άλλο λίγο.

Και μιας που το έφερε η κουβέντα: αυτή τη γ@μ#(&$(* την Κ13 με πόσα χιλιόμετρα την παίρνατε ρε παιδιά? Εμένα πάνω από 115 δεν κρατούσε με την καμία, ένιωθα τα μούτρα να φεύγουν προς τα παρτέρια, και δώστου άφημα και να τα χαμένα δέκατα. Θυμάμαι στο προηγούμενο trackday πρέπει να την έπαιρνες με 130-135 Πέτρο.