ΣAMΠΟTEP, AΛΛA KAI... ΠPΟΣTATEΣ TΟY ΔIAΔIKTYΟY
Οι Έλληνες χάκερ αλλάζουν ονόματα υπουργείων, καταρρίπτουν απαγορευτικά όρια, χαρίζουν λογισμικό σε χρήστες και κάνουν καλό στο Διαδίκτυο εκθέτοντας τις αδυναμίες του...
ΕΥΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΟΥ
Τα ξημερώματα της 17ης Φεβρουαρίου του 1999, οι επισκέπτες στην
ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών δεν πίστευαν στα μάτια τους:
«Καλωσορίσατε στο υπουργείο Ξεφτίλας» ήταν η επιγραφή που τους
υποδεχόταν. Και δεν ήταν λίγοι, παρά το προχωρημένο της ώρας, μια που
λόγω της σύλληψης του Οτζαλάν την προηγούμενη μέρα ακόμα και το BBC είχε
σύνδεση στις σελίδες του με τη διεύθυνση του ΥΠΕΞ. H ηλεκτρονική σελίδα
του υπουργείου Εξωτερικών εκείνο το βράδυ είχε δεχθεί επίθεση από
άγνωστους χάκερ, που διακήρυξαν με αυτό τον τρόπο τη διαμαρτυρία τους
εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης και τη «συμπαράσταση στον κουρδικό λαό».
Το συγκεκριμένο χτύπημα θεωρείται από τα πιο εντυπωσιακά Ελλήνων χάκερ,
οι οποίοι έχουν κατά καιρούς εκθέσει με παρόμοιο τρόπο υπουργεία,
κυβερνητικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα,
επιχειρήσεις και ιδιώτες. Τρυπώνουν σε δίκτυα που πάσχουν στα μέτρα
ασφαλείας, παραμορφώνουν την πρώτη σελίδα και αφήνουν περήφανα τη
δικτυακή τους σφραγίδα αναγράφοντας το ψευδώνυμό τους.
Οι άνθρωποι του Ίντερνετ σέβονται τους χάκερ, παραδέχονται την αξία τους
και μιλούν γι' αυτούς με τα καλύτερα λόγια. «Οι πραγματικοί χάκερ που
έχουν τη γνώση δεν κάνουν ζημιές. Είναι χρήσιμοι στο Διαδίκτυο, όπως τα
πουλάκια που καθαρίζουν τα δόντια στους ιπποπόταμους», λέει ο κ.
Αλέξανδρος Κουλουμπής, ο οποίος εργάζεται στο Κέντρο Διαχείρισης και
Συστημάτων στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας. «Τα περισσότερα site δεν
φροντίζουν καθόλου την ασφάλειά τους, σαν να χτίζουν κτίρια χωρίς
αντισεισμική προστασία. Ένας χάκερ τούς εκθέτει και τούς ρεζιλεύει. Οι
χάκερ μάς δείχνουν τις εναλλακτικές διαδρομές, και αυτή είναι η ομορφιά
του Δικτύου».
Στον κώδικα τιμής του χάκερ, πρώτη θέση έχει η ηθική, η πρόσβαση στη
γνώση, τα ανοιχτά αρχιτεκτονικά πρότυπα και το ελεύθερο λογισμικό,
προσθέτει ο κ. Νίκος Βασιλάκος, πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών
Ίντερνετ. «Οι Έλληνες χάκερ βοηθούν οποιονδήποτε έχει την ανάγκη τους,
είναι οι καλοί άγγελοι του Διαδικτύου. Βρίσκουν προγράμματα για
μειονοτικές ομάδες, λογισμικό για παιδιά που δεν έχουν τα χρήματα να το
αγοράσουν».
Μην πυροβολείτε τους χάκερ λοιπόν, συμφωνούν οι ειδικοί, γιατί στόχος
τους είναι να καλυτερέψουν την κοινωνία. «Το να είσαι χάκερ είναι
ιδεολογία, γνώση, εθελοντισμός, βοήθεια, αλλά κυρίως ένας άλλος τρόπος
θέασης και ερμηνείας των καθημερινών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε
όλοι μας», τονίζει ο κ. Βασιλάκος.
Με τα παιχνίδια τους, άλλωστε, οι χάκερ έχτισαν το Ίντερνετ, έφτιαξαν το
λειτουργικό πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα Linux και βρήκαν την προστασία από
τους ιούς. Το επισημαίνει και ο κ. Χρίστος Παπαδημητρίου, καθηγητής
Πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ στο βιβλίο
του «Ισόβια στους χάκερ;»: «Ο πειραματισμός και η παιδιά, το αστείο, η
κακεντρεχής χαρά τού να γράφεις κώδικα λίγο πιο έξυπνο από των
συναδέλφων σου, να καταστρατηγείς τα αντίμετρά τους, ήταν πάντα ακέραιο
μέρος της κουλτούρας μέσα από την οποία ξεπήδησε το Δίκτυο... Οι χάκερ
με τις κακές φάρσες τους βοηθούν με το να βασανίζουν και να τελειοποιούν
το ανοσοποιητικό μας σύστημα».
Ελληνικά χτυπήματα
Πολλά από τα εντυπωσιακότερα χτυπήματα στο ελληνικό Ίντερνετ, όπως στο
ΥΠΕΞ, φυλάσσονται σε αρχεία διαφόρων site με φωτογραφίες από τις
παραποιημένες σελίδες. Τον Νοέμβριο του '98, η οργάνωση Δικτυακή Πάλη
επιτέθηκε στο υπουργείο Παιδείας. Στην αρχική σελίδα ανήρτησαν ένα
κείμενο - καταγγελία εναντίον του Γεράσιμου Αρσένη και της κυβέρνησης,
της αντιπολίτευσης, της Αστυνομίας και των ακροδεξιών οργανώσεων. Λίγους
μήνες αργότερα, η ίδια ομάδα χτυπούσε τις σελίδες των υπουργείων
Εξωτερικών και ΠΕΧΩΔΕ με κείμενα εναντίον των πολιτικών κομμάτων.
H αρχή όμως είχε γίνει μερικά χρόνια νωρίτερα, τα Χριστούγεννα του '93,
όταν το Ίντερνετ αφορούσε μόνο λίγες εκατοντάδες Ελλήνων. Έπειτα από
συγκρούσεις με τη διαχείριση του δικτύου «Αριάδνη» στο Ερευνητικό Κέντρο
«Δημόκριτος», άγνωστοι εισήλθαν στους κεντρικούς του κόμβους και
προσέφεραν σε όλους τους χρήστες απεριόριστη πρόσβαση στις υπηρεσίες του
Ίντερνετ που έφταναν τότε στη χώρα μας.
Τον Οκτώβριο του '99, ηλεκτρονικός σεισμός χτύπησε το site του
Γεωδυναμικού Ινστιτούτου του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών με μηνύματα
εναντίον του προσωπικού του και υπέρ του καθηγητή Βαρώτσου της ομάδας
BAN. Τον Ιανουάριο του 2001, το υπουργείο Εσωτερικών μετονομάστηκε με
πολύ χιούμορ σε υπουργείο Κατασκόπευσης των Πολιτών.
Τον Φεβρουάριο του 2000, Έλληνες χάκερ προκάλεσαν πανικό στο αμερικανικό
Πεντάγωνο, όταν το δίκτυο στρατιωτικών εγκαταστάσεων στην Αριζόνα
δέχτηκε συνδυασμένη επίθεση από υπολογιστές των Πανεπιστημίων Αθηνών,
Θεσσαλονίκης και Κρήτης. Λίγους μήνες αργότερα, το ελληνικό Πεντάγωνο
έγινε κι αυτό στόχος πολλαπλών επιθέσεων από υπολογιστές άλλων χωρών,
χωρίς να αναφερθούν συλλήψεις ή ζημιές.
Συλλήψεις όμως έγιναν σε δύο άλλες περιπτώσεις. Τον Σεπτέμβριο του 2000,
οι αρχές συνέλαβαν φοιτητή του Πολυτεχνείου Ξάνθης που κατηγορήθηκε ότι
εισέβαλε στο κέντρο του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και με ροζ τηλέφωνα
εκτόξευσε τον τηλεφωνικό λογαριασμό του EIE στα ύψη. Δύο χρόνια
αργότερα, δύο Έλληνες φοιτητές συνελήφθησαν στην Αγγλία με την κατηγορία
καταστροφής αρχείων σε συστήματα εταιρείας στην Ελλάδα.
Τα... τσεκούρια και οι «κράκερ»
Σύμφωνα με έρευνες, οι χάκερ στην πλειονότητά τους είναι έφηβοι ή νεαροί
άντρες, ηλικίας 12 με 28 ετών, ενώ γυναίκα είναι μόλις μία στους 10
H ιστορία των χάκερ ξεκινά από την... προϊστορική εποχή των υπολογιστών
- δεινοσαύρων, όταν τα κομπιούτερ έμοιαζαν περισσότερο με ολόκληρα
δωμάτια. Επειδή ήταν δύσκολα στη χρήση τους και οι προγραμματιστές είχαν
περιορισμένη πρόσβαση, οι πιο έξυπνοι από αυτούς επινόησαν μικρά
προγραμματάκια που τα ονόμασαν hacks (εργαλείο κοπής), δηλαδή εντολές
που τους διευκόλυναν στο έργο τους, «κόβοντας δρόμο» και γλιτώνοντας
χρόνο στην εργασία που έπρεπε να γίνει.
Υπάρχει και μία ακόμα εκδοχή για την προέλευση της λέξης χάκερ. Στην
εβραϊκή γλώσσα σημαίνει αυτός που προσπαθεί να φτιάξει ένα έπιπλο, αλλά
είναι τόσο άχρηστος, που οι άλλοι τον προτρέπουν να χρησιμοποιήσει το...
τσεκούρι για καλύτερα αποτελέσματα. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και
στις αρχές του '70, η λέξη άλλαξε νόημα. Αναφερόταν σε κάποιον πάρα πολύ
καλό στον προγραμματισμό των υπολογιστών - και πολύ πρόθυμο να κάνει
αυτή τη δουλειά. Σήμερα ο όρος χάκερ για τον πολύ κόσμο σημαίνει -
λανθασμένα - τον ταλαντούχο κομπιουτερά που σκορπά την καταστροφή. Δεν
είναι όμως αυτή η έννοια του όρου για τους ίδιους τους χάκερ και
ενοχλούνται με όσους μπερδεύουν τα πράγματα. Οι κακόβουλοι χάκερ
λέγονται κράκερ (από τις λέξεις criminal hackers). Αυτοί έχουν στόχο την
πρόκληση ζημιάς σε δίκτυα, εταιρείες ή ιδιώτες, την κυβερνοτρομοκρατία,
τη συγγραφή ιών και την καταστροφή περιουσίας.
Αντίθετα, χάκερ είναι αυτός που θα μπει σε ένα δίκτυο, θα εντοπίσει τις
αδυναμίες του και θα ειδοποιήσει με τον δικό του τρόπο τούς υπεύθυνους
του συστήματος να κλείσουν την τρύπα, σώζοντας έτσι τη θέση τους, τους
πελάτες τους, τα μυστικά της εταιρείας ή του κράτους.
Πέντε βασικές κατηγορίες
Πέντε είναι οι βασικές κατηγορίες τυπικών χάκερ, όπως ορίστηκαν έπειτα
από μελέτη 7.000 συμβάντων με χάκερ σε όλο τον κόσμο τα τελευταία οκτώ
χρόνια.
* Αυτοί που δρουν με «κοινωνικά κίνητρα» θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο
προς το καλύτερο, παρεμβαίνοντας με τις πράξεις τους είτε συμβολικά είτε
ουσιαστικά.
* Αυτοί που θέλουν να αποδείξουν τις τεχνικές τους δυνατότητες και να
βελτιώσουν τα συστήματα ασφαλείας, αποδεικνύοντας πόσο ευάλωτα είναι.
* Οι χάκερ με πολιτικά κίνητρα εισβάλλουν σε δίκτυα για να ακουστεί η
φωνή τους, αφού ξέρουν ότι θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον των MME.
* Αυτοί που έχουν στόχο το οικονομικό κέρδος, σπάζοντας κωδικούς με
ηλεκτρονικές επιθέσεις σε οικονομικούς οργανισμούς και αντιγράφοντας
παράνομα λογισμικά προγράμματα.
* Τέλος, υπάρχουν και οι επίσημοι χάκερ, οι οποίοι δουλεύουν για
λογαριασμό κυβερνήσεων και κατασκοπεύουν τον εχθρό.
Σε αντίθεση με τα πρώτα είδη - ερασιτέχνες, κυνηγοί της διασημότητας -
όσοι ανήκουν στις δύο τελευταίες κατηγορίες θεωρούνται επαγγελματίες και
κάνουν τα πάντα για να μη γίνουν γνωστοί.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει στην Αμερική, οι χάκερ στην
πλειονότητά τους είναι έφηβοι ή νεαροί άντρες, ηλικίας 12 με 28 ετών,
ενώ γυναίκα είναι μόλις μία στους 10. Οι περισσότεροι έχουν υψηλό δείκτη
ευφυΐας, δεν τα πάνε καλά με τα μαθήματα γιατί «βαριούνται», είναι
μοναχικοί, δεν «ταιριάζουν» με τον περίγυρό τους και θεωρούν τους
εαυτούς τους παρεξηγημένους. Πολλοί προέρχονται από διαλυμένες
οικογένειες, ενώ η ικανότητά τους να αποτελούν μέρος μιας κοινωνικής
ομάδας είναι, συνήθως, μειωμένη
Απάντηση με παράθεση
Αρχικό μήνυμα απο ThoDoriS
ή
