Grande Punto Abarth Esseesse: Φωτιά και λαύρα!

[ikaros80]

Grande Punto Abarth Esseesse: Φωτιά και λαύρα!

Τελευταία ενημέρωση: Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου 2009, 09:10
Νίκος Κορόβηλας
Για το Grande Punto Abarth τα έχουμε πει. Πριν από λίγο καιρό μάλιστα. Η επιστροφή των Ιταλών στην κατηγορία που γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα. Ποια κατηγορία (θα αναρωτιούνται οι πιο νέοι και οι λιγότερο μυημένοι); Αυτή των μικρών στο μάτι βομβών αλλά μεγάλων στο… δρόμο, πονηροί, στο δρόμο. Όπως είχα γράψει και για το μικρότερο αδελφάκι του το απλό Abarth, πρόκειται για ένα μικρό πύραυλο, μεγάλου όμως βεληνεκούς. Τούτο εδώ, όμως, αν και στο ίδιο μέγεθος, σε πηγαίνει κομματάκι παραπέρα. Καλώς ήλθατε στην χώρα των σκληροπυρηνικών.



Η κύρια ερώτηση που θα πρέπει αφενός να υποβάλλει στον εαυτό του και αφετέρου να απαντήσει ο επίδοξος αγοραστής του esseesse είναι το πόσο σκληροπυρηνικός είναι; Σε όλους αρέσουν τα «γούστα» αλλά το θέμα είναι επί ποίου διαστήματος; Προσωπικά ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Όταν κάνεις κάτι καλό είναι να το πηγαίνεις μέχρι τέρμα. Έτσι μεγάλωσα έτσι κινούμαι. Δεν μπορούσα να ξέρω ότι υπάρχει αναβάθμιση που είχα τη δυνατότητα να αποκτήσω και δεν θα το είχα πράξει. Και εξηγούμε.

Αρκετά χρόνια πίσω, το ’92 για την ακρίβεια, πήρα ένα Uno Turbo 1,4 ie. Έβγαζε 114 ΙΤΑΛΙΚΟΥΣ ίππους, που για την εποχή τους έβαζαν φωτιά στην άσφαλτο. Τα GTi αν και είχαν περισσότερα άλογα τα είχε μια χόρτα από «μαμά». Διότι μετά έπιασε δουλειά ο φίλος μου ο Μανιώτης και το Uno έγινε… Ούνος, Αττίλας κανονικός. Οι κλωτσιές που τράβαγε ήταν ανάλογες με αυτές τσαντισμένου γαϊδουριού, ενώ το κλάμα που προσέφερε απλόχερα σε όποια κατασκευή εξ Γερμανίας ή Ιαπωνίας (λέγε με VTEC) το κοιτούσε στραβά σου άφηνε μόνιμα ζωγραφισμένο στο πρόσωπο ένα σαρδόνια χαμόγελο. Πρώτα αλλάξαμε τουρμπίνα, μετά αμορτισέρ και ελατήρια, ακολούθησαν τα φρένα, ήρθε και η εξάτμιση και έδεσε το γλυκό. Και όλα αυτά πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις. Δεν περίμενα να γράψει δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα, να βαρεθώ, να στρώσει το μοτέρ και άλλα τέτοια. Μετά τις πρώτες τρεις χιλιάδες βουρ και φύγαμε. Παρεμπιπτόντως, αφενός ποτέ δεν έβγαλε ζημιά και αφετέρου ακόμα κυκλοφορεί… ελεύθερο.
Πίσω στο 2009. Η Fiat, συγνώμη, η Abarth, πλέον στο δίνει έτοιμο.



Δεν χρειάζεται να ψάχνεσαι. Το παίρνεις έτοιμο μια και καλή. Δίσκοι τρυπητοί και αεριζόμενοι εμπρός, κουμπώνουν γάντι στην τετραπίστονη δαγκάνα (μέγγενη) της Brembo, απλοί τρυπητοί πίσω. Άλλη τουρμπίνα (η IHI έφυγε και η GARRETT GT1446 ήρθε), διαφορετική ρύθμιση ανάρτησης (πιο σκληρή και με μικρότερη διαδρομή) με το βάρος να πέφτει στο «στρίβειν» και ουχί στην άνεση, σε κάτι που συνηγορούν και τα 18ιντσα «πατούμενα» της OZ με τις φλοίδες ελαστικά (215/40 18) δίκην σόλας. Το είπα στην αρχή πρέπει να απαντήσει στην ερώτηση ο επίδοξος αγοραστής. Εάν θεωρεί πως… βαριέται γρήγορα, καλύτερα να προτιμήσει το esseesse, ευθύς εξ’ αρχής. Για τους υπόλοιπους, κατόχους της έκδοσης Abarth, προσφέρεται το κιτ αναβάθμισης που φέρνει το «απλό» Abarth στον ίσιο δρόμο. Δεν θα διαφωνήσω πως ορθολογικά το «μικρό» είναι πιο φιλικό, καθημερινό, εύχρηστο κτλ. Αλλά από την άλλη, όμως, υπάρχει και η φυλή των «κανιβάλων» που θέλει να «ξεπιάνεται» από τον βραδινό ύπνο με την σκληρή ανάρτηση του esseesse. Που δεν μπορεί να κάτσει ήσυχα βρε αδελφέ. Ξεκάθαρα και ωραία σε αυτούς απευθύνεται το «κακό» Abarth, και συγχαρητήρια στους ανθρώπους της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας που τους σκέφτηκαν.



Στο δρόμο και να θέλεις να κάτσεις ήσυχα δεν σε αφήνει. Σου δημιουργεί την εντύπωση ότι σε… καταδιώκουν, με την καλή έννοια, και πρέπει διαρκώς να ξεφεύγεις από τους διώκτες σου. Σου βγάζει έξω τον τεντιμπόι που έκρυβες χρόνια. Νιώθεις πάλι αλάνι στο λιμάνι. Στην φυσική σου έδρα. Έτοιμος για όλα με τον κολλητό να μην σε πουλάει ποτέ. Το τιμόνι, παρά την υποβοήθηση, πληροφορεί για τα τεκταινόμενα στους τροχούς. Εάν είναι πατημένος δε ο διακόπτης Sport Boost που βρίσκεται στο πάνω κεντρικό σημείο του ταμπλό βαραίνει όμορφα, δίνοντας ακόμα πιο σπορ αίσθηση. Παρά το λείο της ελληνικής ασφάλτου καταφέρνει και περνά την ιπποδύναμή του στο δρόμο χωρίς προβλήματα. Φρενάρει με άγκυρες και στρίβει με τρέλα. Το βασικό στοιχείο εδώ είναι πως χρειάζεται και η συμμετοχή του χειριστή, όπως τα παλιά καλά χρόνια. Εντάξει έχει τα ηλεκτρονικά καλούδια για να ξελασπώσει ο λιγότερο γνώστης στη δύσκολη στιγμή αλλά χρειάζεται και συμμετοχή. Ο ήχος του μοτέρ σε παρασύρει, η ροπή σε τρελαίνει και αίφνης αντιλαμβάνεσαι ότι έχεις τσιμπηθεί από το κεντρί του σκορπιού με το δηλητήριο να παραλύει το κέντρο ορθολογισμού. Γίνεσαι κακό παιδί και το αφήνεις να σε παρασύρει στη μαγεία του.

Υ.Γ. Τραβάει το μάτι ως μαγνήτης το μέταλλο.



ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ

Το γεγονός της επιστροφής της Abarth αλλά και της FIAT γενικότερα στην κατηγορία που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Το διττό του χαρακτήρα του, αφού χωρίς το Sport Boost είναι σβέλτο και οικονομικότατο, ενώ με το κουμπάκι στη θέση «on» μεταμορφώνεται θυμίζοντας τους θρυλικούς προγόνους του.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ – ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

GRANDE PUNTO ABARTH ESSEESSE

ΚΥΒΙΣΜΟΣ 1.368cc
ΚΥΛΙΝΔΡΟΙ-ΒΑΛΒΙΔΕΣ 4-16
ΙΠΠΟΔΥΝΑΜΗ 180/5.500
ΡΟΠΗ 27,5Kgm/3.000
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ 215km (τσε βάλε)
0-100 km/h 7,7sec
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΜΠΡΟΣ Μακ Φέρσον, αντιστρεπτική δοκός
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΙΣΩ Ημιάκαμπτος άξονας, αντιστρεπτική δοκός
ΜΕΤΑΔΟΣΗ Στους εμπρός τροχούς
ΚΙΒΩΤΙΟ 6 σχέσεων
ΦΡΕΝΑ Αεριζόμενοι διάτρητοι δίσκοι εμπρός, δίσκοι διάτρητοι πίσω
ΒΑΡΟΣ 1.185 Κg
ΜΗΚΟΣ/ΠΛΑΤΟΣ/ΥΨΟΣ 4.030mm / 1.685mm / 1.480mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ 2.510
ΠΟΡΤΜΠΑΓΚΑΖ 275Lit.
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ 7,1 Lit/100km



πηγή:www.zougla.gr